Serie ‘Leven naar de dood’ over de laatste levensdagen van bewoners van een hospitium. Hier liggen mensen die nog maximaal drie maanden te leven hebben.
Wat mij het meeste opviel aan de bewoners was de intensheid van hun blikken. Alsof ze alles van zich hadden afgeschud, niets meer hadden op te houden – zich bewust van hun naderend einde. Kwetsbaarheid, eenzaamheid, de dood in de ogen zien. Uit de blikken van mensen straalt rust én kracht: ‘zo ben ik, dit is alles wat er is’.
(vaste collectie Nederlands Uitvaart Museum Tot Zover in Amsterdam sinds december 2007).
Zie: www.totzover.nl/ontdek-de-dood/top-13-collectie/hospitium-i-edith-gerritsma/
Dood
de dood gevoeld, gekoesterd, vervloekt
de dood vastgehad.
Leven
leven gevoeld, gekoesterd, liefgehad
leven en dood, voor mij horen ze bij elkaar